Γνωμοδότηση ως σκιώδης συντάκτης
της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Η Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης καλεί την Επιτροπή Προϋπολογισμών, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:
Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ) ορίζει ότι η Ένωση πρέπει να προωθεί την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή και την αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών και των περιφερειών· λαμβάνοντας υπόψη ότι η περιφερειακή πολιτική συνοχής είναι μία από τις κομβικές πολιτικές της ΕΕ με υψηλή προστιθέμενη αξία, η οποία προάγει την αλληλεγγύη, μειώνει τα αναπτυξιακά χάσματα και κομίζει τα πλεονεκτήματα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης απευθείας στους πολίτες της ΕΕ σε όλες τις περιοχές· λαμβάνοντας υπόψη ακόμη ότι η περιφερειακή πολιτική συνοχής συμβάλλει στην ενότητα της Ευρώπης και ενισχύει την οικονομία της μέσω της εφαρμογής της αρχής της αλληλεγγύης, ενδυναμώνει την κοινωνική σύγκλιση στην ΕΕ, την οποία και βοηθά να καταστεί χειροπιαστή και ορατή στους πολίτες της μέσω των απτών αποτελεσμάτων που επιτυγχάνει επιτόπου· λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι, επομένως, σημαντικό να προβλεφθεί στο ΠΔΠ επαρκής χρηματοδότηση για την πολιτική συνοχής – τουλάχιστον αντίστοιχη της χρηματοδότησης της τρέχουσας περιόδου – ανάλογη προς τις προκλήσεις που καλείται να αντιμετωπίσει δεόντως η εν λόγω πολιτική·
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι πρέπει να ληφθούν πρόσφορα μέτρα για να διασφαλιστεί ότι η δημοσιονομική πρόκληση που απορρέει από την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ δεν θα επηρεάσει αρνητικά τον προϋπολογισμό για την περιφερειακή πολιτική, μεταξύ άλλων με τη μετάβαση στη χρήση νέων ιδίων πόρων για τη χρηματοδότηση· λαμβάνοντας υπόψη ότι η πολιτική συνοχής παρέχει εργαλεία διασυνοριακής και άλλης εδαφικής συνεργασίας για τη διασφάλιση της συνεχούς συνεργασίας με τις περιφέρειες του Ηνωμένου Βασιλείου μετά την αποχώρησή του από την ΕΕ, μέσω της διατήρησης της επαφής και της συνεργασίας με τους πολίτες του για την επίτευξη κοινών στόχων·
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι ορισμένες από τις προτάσεις για τους νέους ιδίους πόρους που παρουσιάστηκαν στην τελική έκθεση και συστάσεις της ομάδας υψηλού επιπέδου για τους ιδίους πόρους τον Δεκέμβριο 2016, όπως ο φόρος χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, ο φόρος διοξειδίου του άνθρακα σε όλες τις πηγές εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και ο ευρωπαϊκός φόρος εισοδήματος εταιρειών, αξίζει να εξεταστούν σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, ενώ επιπλέον θα ήταν συνεπείς προς τους στόχους τόσο του πλαισίου για το κλίμα και την ενέργεια με ορίζοντα το 2030 όσο και της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής·
Ε. λαμβάνοντας υπόψη ότι η πολιτική συνοχής έχει συμβάλει σημαντικά στην οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή, όπως και στην εφαρμογή της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» και στην επίτευξη των στόχων της για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τον κίνδυνο να μην επιτύχει τους στόχους αυτούς έως το 2020, ιδίως όσον αφορά τη μείωση της φτώχειας, την προώθηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και την καταπολέμηση της ανεργίας· λαμβάνοντας υπόψη ότι η στρατηγική θα πρέπει να αναθεωρηθεί για την περίοδο μετά το 2020 και να συμβάλει στην επίτευξη των στόχων του θεματολογίου για τη βιώσιμη ανάπτυξη με ορίζοντα το 2030· λαμβάνοντας υπόψη ότι θα πρέπει να διασφαλιστεί η χρηματοδότησή της στο επόμενο ΠΔΠ και παράλληλα να δοθεί μείζων ρόλος στην πολιτική συνοχής· λαμβάνοντας υπόψη ότι η πολιτική συνοχής έχει επιτύχει σημαντικά αποτελέσματα και έχει καταστήσει εφικτή τη μείωση του οικονομικού και κοινωνικού χάσματος μεταξύ των ευρωπαϊκών περιφερειών· λαμβάνοντας υπόψη ότι, ωστόσο, 47 περιφέρειες σε 8 κράτη μέλη εξακολουθούν να υστερούν σε επίπεδο ανάπτυξης·
1. επιβεβαιώνει την υψηλή προστιθέμενη αξία της πολιτικής της ΕΕ για τη συνοχή, δεδομένου ότι εκπληρώνει τους στόχους των Συνθηκών περί οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής και μείωσης των ανισοτήτων μεταξύ των επιπέδων ανάπτυξης των διαφόρων περιφερειών, μέσω:
– της εξασφάλισης ανάπτυξης και απασχόλησης σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, ιδίως σε περιοχές που παρουσιάζουν υστέρηση, πράγμα που συμβάλλει στη σύγκλιση, τις δευτερογενείς συνέπειες, την ενισχυμένη οικονομική συνεργασία, τη συνολική μακροοικονομική σταθερότητα και στην ανταγωνιστικότητα της Ένωσης συνολικά·
– της παροχής δημόσιων αγαθών ευρωπαϊκής διάστασης με τη στήριξη διεθνικών υποδομών·
– της ενθάρρυνσης της διασυνοριακής συνεργασίας και της δημιουργίας σταθερών βάσεων για διαρκή ειρήνη και δημοκρατία στην Ευρώπη·
– της χρήσης της επιμερισμένης διαχείρισης και της επικουρικότητας προκειμένου να φέρει σε επαφή διάφορους συμφεροντούχους από διαφορετικά επίπεδα διακυβέρνησης και να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τους κινδύνους και τις ευκαιρίες κοινωνικοοικονομικού χαρακτήρα·
2. καλεί την Επιτροπή να παρουσιάσει τις προτάσεις της για το μελλοντικό ΠΔΠ και τη δέσμη για την πολιτική συνοχής για την περίοδο μετά το 2020 χωρίς καθυστέρηση, και εμμένει στην άποψη ότι θα πρέπει να αρχίσουν πάραυτα διαπραγματεύσεις για να εξασφαλιστεί η έγκαιρη εφαρμογή των ευρωπαϊκών διαρθρωτικών και επενδυτικών ταμείων (ΕΔΕΤ) κατά την περίοδο προγραμματισμού μετά το 2020· φρονεί ότι η πολιτική συνοχής πρέπει να συνεχίσει να ωφελεί τους πολίτες σε όλες τις περιφέρειες, επικεντρώνοντας παράλληλα τους πόρους στις πλέον ευάλωτες περιφέρειες· πιστεύει ότι θα πρέπει να διαμορφωθεί και να θεσπιστεί ένα νέο σύνολο κοινωνικών και περιβαλλοντικών δεικτών, συμπληρωματικών προς το ΑΕΠ, ώστε να διατίθενται με πιο δίκαιο τρόπο τα ΕΔΕΤ και να συνεκτιμώνται καλύτερα τα διάφορα είδη ανισοτήτων·
3. δηλώνει ότι η πολιτική συνοχής πρέπει να παραμείνει η κύρια πολιτική της ΕΕ στον τομέα των δημόσιων επενδύσεων και της ανάπτυξης, αλλά ότι πρέπει να γίνουν περισσότερα για να αναδειχθεί ο μείζων και απαραίτητος ρόλος της στην επίτευξη των πολιτικών στόχων της ΕΕ· θεωρεί, ως εκ τούτου, ότι απαιτείται ισχυρή εστίαση στην απασχόληση, τις δεξιότητες, την καινοτομία, το δημογραφικό, τις ΜΜΕ, την κοινωνική ένταξη, και σε συγκεκριμένους στόχους της ΕΕ, όπως η ψηφιοποίηση και η επανεκβιομηχάνιση, καθώς και στην ενίσχυση της κοινωνικής διάστασης, της εδαφικής συνεργασίας και της αστικής διάστασης· υπογραμμίζει, εν προκειμένω, ότι η πολιτική συνοχής δεν νοείται να αποτελεί λύση και χρηματοδοτικό μέσο για κάθε απρόβλεπτο γεγονός και ότι δεν θα πρέπει να συμβάλλει στην καθιέρωση νέων προγραμμάτων· επισημαίνει ότι οι νέες προκλήσεις δεν θα πρέπει να υπονομεύσουν τους παραδοσιακούς και μακροπρόθεσμους στόχους της πολιτικής για τη συνοχή όπως θεσπίζονται στις Συνθήκες·
4. ζητεί, επομένως, να συνεχίσει το ΠΔΠ να παρέχει τουλάχιστον το σημερινό μερίδιο πόρων για την πολιτική συνοχής μετά το 2020, εξασφαλίζοντας τη σωστή ισορροπία μεταξύ των επενδύσεων στους πολίτες και των επενδύσεων για τους πολίτες, καθώς και μεταξύ των τριών διαστάσεων της πολιτικής για τη συνοχή – οικονομική, κοινωνική και εδαφική – και διασφαλίζοντας επίσης ότι οι πολιτικοί στόχοι της ΕΕ μπορούν να επιτευχθούν· πιστεύει ότι θα πρέπει να αυξηθεί το μερίδιο του ΠΔΠ για τη συνοχή και ότι δεν θα πρέπει να μειωθούν οι υφιστάμενες αναλήψεις υποχρεώσεων· υπενθυμίζει ότι, λόγω της καθυστερημένης έναρξης της περιόδου και του αναμενόμενου όγκου αιτήσεων πληρωμών προς τα τέλη της περιόδου αυτής, καίρια σημασία έχει η αύξηση του ανώτατου ορίου πληρωμών του τομέα 1β, προκειμένου να διασφαλιστούν η ρευστότητα και οι επενδυτικές ροές και να αποφευχθεί ο δυνητικός αντίκτυπος πολιτικών κινδύνων· επισημαίνει ότι η δημιουργία μελλοντικών, και η στήριξη των υφιστάμενων, προγραμμάτων και μέσων της ΕΕ δεν θα πρέπει να πραγματοποιείται σε βάρος υφιστάμενων επενδύσεων· αναγνωρίζει τη σημαντική συμβολή της πολιτικής για τη συνοχή στη διευκόλυνση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων μέσω της παροχής κινήτρων, όπως οι εκ των προτέρων αιρεσιμότητες, αντί των κυρώσεων, και καλεί την Επιτροπή να διερευνήσει άλλα θετικά μέσα στήριξης των προσπαθειών που καταβάλλονται σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο· υπογραμμίζει ότι πρέπει να συνεχίσει να δίδεται ιδιαίτερη έμφαση στις λιγότερο αναπτυγμένες περιφέρειες· υπογραμμίζει ότι το ΠΔΠ θα πρέπει να υποστηρίζει τις προτεραιότητες που ορίζονται στο ευρωπαϊκό εξάμηνο, ιδίως λαμβάνοντας υπόψη τις ειδικές ανά χώρα συστάσεις και παράλληλα με γνώμονα τους στόχους της πολιτικής για τη συνοχή που κατοχυρώνονται στις Συνθήκες· υπενθυμίζει ότι οι νέες προτεραιότητες και πρωτοβουλίες της ΕΕ πρέπει να χρηματοδοτούνται με νέους πόρους και ότι η πολιτική συνοχής δεν πρέπει να υπονομευθεί με τη χρήση του υφιστάμενου κονδυλίου της ως πηγής χρηματοδότησης των εν λόγω νέων προτεραιοτήτων και πρωτοβουλιών·
5. θεωρεί ότι η περιφερειακή χρηματοδότηση θα πρέπει να προστατευθεί και να εξακολουθήσει να προορίζεται για όλες τις περιφέρειες της ΕΕ, και ότι θα πρέπει να έχει κυρίως τη μορφή επιχορηγήσεων που θα συμπληρώνονται από χρηματοπιστωτικά μέσα, τα οποία, από την πλευρά τους, μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο σε ορισμένες περιπτώσεις μετά από κατάλληλη εκ των προτέρων αξιολόγηση, σε συνδυασμό με μια σαφή στρατηγική και μια δέσμη κριτηρίων για να προσδιορίζεται ποιο είδος χρηματοδότησης είναι καταλληλότερο για την επίτευξη των ευκταίων στόχων και ποιο θα πρέπει να συμπληρωθεί κατάλληλα μέσω επιχορηγήσεων, κατά περίπτωση· τονίζει ότι, σε περίπτωση μείωσης των προϋπολογισμών της ΕΕ, θα απαιτηθεί μεγαλύτερη εστίαση στους κύριους στόχους της ΕΕ και στην ενωσιακή προστιθέμενη αξία, με ιδιαίτερη έμφαση στην τόνωση της ανάπτυξης και της δημιουργίας θέσεων απασχόλησης και στη μείωση των ανισοτήτων και των περιφερειακών αποκλίσεων· υπογραμμίζει τη δήλωση της Επιτροπής σύμφωνα με την οποία τα χρηματοδοτικά μέσα είναι κατάλληλα μόνο για έργα που παράγουν έσοδα· θεωρεί ότι οι επιδοτήσεις και οι επιχορηγήσεις θα εξακολουθήσουν, επομένως, να είναι αναγκαίες· επισημαίνει τους κινδύνους χρηματοπιστωτικών προϊόντων όπως τα μετοχικά κεφάλαια, τα καταπιστευματικά ταμεία και άλλα είδη ομολόγων· σημειώνει ότι η αύξηση του μεριδίου των χρηματοδοτικών μέσων δεν θα πρέπει να επηρεάσει τις μη επιστρεπτέες χρηματοδοτικές ενισχύσεις, καθώς αυτό θα παρεμπόδιζε την απαιτούμενη ισορροπία· σημειώνει ότι ο καθορισμός δεσμευτικών στόχων για τη χρήση χρηματοδοτικών μέσων στο ΠΔΠ μετά το 2020 δεν μπορεί να θεωρηθεί βιώσιμη λύση· θεωρεί ότι θα πρέπει να δοθεί έμφαση στον ρόλο των κρατών μελών μέσω κατάλληλων ποσοστών συγχρηματοδότησης που θα διασφαλίζουν τη δέσμευσή τους· σημειώνει ότι υπάρχουν αποκλίνουσες απόψεις ως προς τις μακροοικονομικές προϋποθέσεις και τονίζει ότι η σχέση μεταξύ των διαδικασιών της πολιτικής για τη συνοχή και της οικονομικής διακυβέρνησης στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού εξαμήνου πρέπει να είναι ισορροπημένη, αμοιβαία και να περιορίζει τον αντίκτυπο των ΕΔΕΤ στους δικαιούχους· θεωρεί ότι είναι απαραίτητο τα ΕΔΕΤ να εστιάζουν σε τομείς όπου η κοινή δράση είναι περισσότερο αναγκαία, όπως στην προώθηση της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας, ή στη συμβολή στην προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή και στην αποδοτικότητα των πόρων· υπογραμμίζει ότι η χρηματοδότηση της ΕΕ θα πρέπει να συμπληρώνει τους εθνικούς προϋπολογισμούς, προσφέροντας ουσιαστική προσθετικότητα και διασφαλίζοντας την ανάληψη δράσης σε τομείς που εξαιρούνται από τους εθνικούς προϋπολογισμούς·
6. θεωρεί ότι οιαδήποτε λύση καταλήγει σε ένα βραχυπρόθεσμο ΠΔΠ είναι μη αποδεκτή, καθώς θα εμπόδιζε τον μακροπρόθεσμο προγραμματισμό και θα επηρέαζε δυσμενώς την προβλεψιμότητα των πολιτικών, συμπεριλαμβανομένης της πολιτικής για τη συνοχή· πιστεύει ότι η μόνη εναλλακτική λύση αντί της σημερινής διάρκειας είναι μια περίοδος ΠΔΠ 5+5 ετών, με υποχρεωτική ενδιάμεση επανεξέταση, υπό τον όρο ότι η Επιτροπή διασφαλίζει την ομαλή μετάβαση μεταξύ των περιόδων προγραμματισμού, κάτι το οποίο θα απαιτούσε αυστηρότερους κανόνες αποδέσμευσης, συντομότερες διαδικασίες για το κλείσιμο προγραμμάτων και ταχύτερες διαδικασίες για την κατάρτιση και την έναρξη προγραμμάτων· ζητεί το μελλοντικό ΠΔΠ να εξασφαλίσει μεγαλύτερη εποπτεία από τους πολίτες, μεταξύ άλλων μέσω της ενίσχυσης της αρχής της εταιρικής σχέσης στην πολιτική συνοχής και της εναρμόνισής της με άλλες πολιτικές· επαναλαμβάνει το αίτημά του να ενσωματωθεί η διάσταση του φύλου σε όλα τα τμήματα του προϋπολογισμού της ΕΕ·
7. ζητεί να αναπροσαρμοστούν οι προτεραιότητες των περιφερειακών αναπτυξιακών προγραμμάτων για να λαμβάνουν υπόψη τις μεταβαλλόμενες συνθήκες και να αποκομίζουν τα οφέλη από τη νέα τεχνολογία· εκτιμά ότι η πολιτική συνοχής θα πρέπει να στοχεύει ειδικότερα στην ενίσχυση της οικονομίας της γνώσης και στην τόνωση της καινοτομίας· θεωρεί, ακόμη, ότι απαιτείται μεγαλύτερη ευελιξία στο ΠΔΠ για την αντιμετώπιση απρόβλεπτων προκλήσεων· υπογραμμίζει ότι η θέση της Επιτροπής είναι η επίτευξη της κατάλληλης ισορροπίας μεταξύ της σταθερότητας και της ευελιξίας της χρηματοδότησης· θεωρεί ότι τα ποσοστά περιφερειακής ανεργίας και ο δείκτης περιφερειακής κοινωνικής προόδου αποτελούν κατάλληλα κριτήρια· τονίζει ότι το σημαντικό επίπεδο ανάπτυξης που απαιτείται για τη δημιουργία απασχόλησης και ανάπτυξης δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς κοινές προσπάθειες για την εφαρμογή ενός καλού μείγματος οικονομικών πολιτικών, που θα πρέπει να συνίσταται σε επενδύσεις, διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και δημοσιονομική εξυγίανση· τονίζει τον ρόλο της πολιτικής για τη συνοχή στην επίτευξη των στόχων που απορρέουν από τη συμφωνία του Παρισιού (COP21) και στη διασφάλιση της μετάβασης σε μια κυκλική οικονομία χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών· τονίζει ότι, για να διασφαλιστεί η καλύτερη εκτέλεση του προϋπολογισμού της στο μέλλον, η πολιτική συνοχής πρέπει να απλουστευθεί σε βάθος με βάση τις συστάσεις της ομάδας υψηλού επιπέδου και ότι πρέπει να εξεταστεί η ευρύτερη εφαρμογή της αναλογικότητας, επιπροσθέτως της διαφοροποίησης μεταξύ των περιφερειών στην εφαρμογή των προγραμμάτων των ΕΔΕΤ· τονίζει τη σημασία της περιφερειακής πολιτικής για την προστασία των πλέον ευάλωτων περιφερειών, όπως οι λιγότερο ανεπτυγμένες και οι εξόχως απόκεντρες περιοχές·
8. τονίζει τη σημασία των περιφερειακών διασυνοριακών πρωτοβουλιών στην προώθηση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης καθώς και της έξυπνης, διατηρήσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης και της δημιουργίας απασχόλησης· υπογραμμίζει ότι ο μηχανισμός «Συνδέοντας την Ευρώπη» και το Ταμείο Συνοχής θα πρέπει να εξακολουθήσουν να αποτελούν τις βασικές πηγές επενδύσεων σε υποδομές και ότι οι χρηματοδοτικές πιστώσεις θα πρέπει να ανταποκρίνονται στην υφιστάμενη υψηλή ζήτηση και υπερπροσφορά· επισημαίνει ότι η Ευρωπαϊκή Εδαφική Συνεργασία (Interreg) είναι ένας βασικός τομέας της προστιθέμενης αξίας της ΕΕ για τη διασφάλιση της συνέχειας και των δεσμών μεταξύ κοινών έργων σε διασυνοριακό επίπεδο και σε επίπεδο ΕΕ· εκτιμά ότι οι διασυνοριακές αυτές πρωτοβουλίες ειδικά αναδεικνύουν την προστιθέμενη αξία της Ευρωπαϊκής Ένωσης·
9. υπενθυμίζει ότι οι επενδύσεις δυνάμει του Τομέα 1α έχουν ισχυρό θετικό αντίκτυπο στις πολιτικές· θεωρεί ότι προγράμματα όπως το διάδοχο πρόγραμμα του «Ορίζοντας 2020» θα πρέπει να λάβουν διπλάσια χρηματοδότηση σε σχέση με αυτή που διατίθεται βάσει του υφιστάμενου προγράμματος πλαίσιο· σημειώνει ότι οι εκτιμήσεις, η ζήτηση και τα ποσοστά επιτυχίας υποδηλώνουν ότι η εν λόγω αύξηση θα μείωνε το έλλειμμα χρηματοδότησης στην έρευνα και στην καινοτομία·
10. ζητεί από την Επιτροπή να εφαρμόσει και να διευκολύνει περαιτέρω μεγαλύτερες συνέργειες μεταξύ των διαφόρων ταμείων της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων της πολιτικής για τη συνοχή, του προγράμματος «Ορίζοντας 2020», του μηχανισμού «Συνδέοντας την Ευρώπη» και του Ευρωπαϊκού Ταμείου Στρατηγικών Επενδύσεων (ΕΤΣΕ), προκειμένου να αποφευχθεί το ενδεχόμενο εφαρμογής διαφορετικών κανόνων σε παρόμοια έργα απλώς και μόνο επειδή εφαρμόζονται με βάση διαφορετικά μέσα, και να εργαστεί για την επίτευξη του στόχου της θέσπισης ίδιων κανόνων για παρόμοια έργα, συμπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων όπου αυτά χρηματοδοτούνται από διαφορετικές πολιτικές και μέσα της ΕΕ, δεδομένου ότι αυτό θα μειώσει τη γραφειοκρατία και θα διευκολύνει την εφαρμογή των ταμείων της ΕΕ για τους δικαιούχους, με την επιφύλαξη της ακεραιότητας των χρηματοδοτικών πιστώσεων των ΕΔΕΤ· επισημαίνει ότι η χρήση χρηματοδοτικών μέσων και συνεργειών με επιχορηγήσεις μπορεί να βελτιωθεί· επισημαίνει, στο πλαίσιο αυτό, ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στους κανόνες κρατικών ενισχύσεων, ούτως ώστε να δημιουργηθούν ίσοι όροι ανταγωνισμού για επιχορηγήσεις και χρηματοδοτικά μέσα· θεωρεί απαραίτητο να διατηρηθούν όλα τα ΕΔΕΤ μετά το 2020, συμπεριλαμβανομένου του Ταμείου Συνοχής και του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου·
11. θεωρεί ότι έχει ουσιώδη σημασία να διασφαλιστεί, στο πλαίσιο του νέου ΠΔΠ, ότι θα απλουστευθούν επιτέλους οι δημοσιονομικοί κανόνες και οι κανόνες σχετικά με τις δαπάνες της πολιτικής για τη συνοχή με ισόρροπο τρόπο, χωρίς να θιγούν οι οριζόντιες αρχές της πολιτικής για τη συνοχή προκειμένου να επηρεαστεί θετικά η βιωσιμότητα του επόμενου ΠΔΠ και να μειωθεί επίσης η επιβάρυνση των δικαιούχων· καλεί την Επιτροπή να διερευνήσει περαιτέρω την προσέγγιση του ενιαίου εγχειριδίου κανόνων ώστε να ενθαρρυνθούν περισσότεροι δικαιούχοι να υποβάλλουν αίτηση για χρηματοδότηση από την ΕΕ, καθώς αυτό θα δώσει ώθηση στον καθορισμό σημαντικά σαφέστερων και ευχερέστερων κανόνων εφαρμογής και θα διασφαλίσει τον ολοκληρωμένο στρατηγικό σχεδιασμό της στήριξης της ΕΕ· ζητεί την καθιέρωση επιδόματος απλούστευσης για τα κράτη μέλη που θεσπίζουν αποτελεσματικά μέτρα μείωσης της γραφειοκρατίας και βελτίωσης της διαχείρισης της ενωσιακής χρηματοδότησης· υπογραμμίζει ότι, στο πλαίσιο της μεγιστοποίησης της απόδοσης του ΠΔΠ σε σχέση με την αιρεσιμότητα, είναι σημαντικό να επιτευχθεί η κατάλληλη ισορροπία έτσι ώστε να μην τεθούν σε κίνδυνο οι επενδύσεις· υπογραμμίζει ότι η δέσμη μέτρων «Omnibus» προσφέρει αυξημένες δυνατότητες όσον αφορά την προτεινόμενη απλούστευση και ευελιξία· θεωρεί, συνεπώς, ότι πρέπει να εφαρμοστεί και να αναπτυχθεί περαιτέρω μετά το 2020· καλεί την Επιτροπή να ενισχύσει την αποτελεσματικότητα και να επεκτείνει την παροχή στήριξης για την ανάπτυξη ικανοτήτων στις τοπικές, περιφερειακές και εθνικές διοικήσεις και δικαιούχους· ζητεί από την Επιτροπή να αξιοποιήσει τα θετικά στοιχεία του συστήματος της εκ των προτέρων αιρεσιμότητας, μειώνοντας παράλληλα την αντίστοιχη διοικητική επιβάρυνση που προκύπτει από την αξιολόγηση και τη διαδικασία· καλεί την Επιτροπή να ενισχύσει τη δράση για την ανάπτυξη διοικητικών ικανοτήτων με σκοπό την αποδοτικότερη εκτέλεση των κονδυλίων· ενθαρρύνει την ευρύτερη εφαρμογή μέτρων με βάση την πρόσφατη έκθεση της Επιτροπής με τίτλο «Competitiveness in low-income and low-growth regions – the lagging regions report» (Ανταγωνιστικότητα στις περιφέρειες χαμηλού εισοδήματος και χαμηλής ανάπτυξης – έκθεση με θέμα τις λιγότερο ανεπτυγμένες περιοχές)·
12. ζητεί αύξηση του προϋπολογισμού και περαιτέρω αναθεώρηση του Ταμείου Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδίως όσον αφορά το ανώτατο όριο για τις προκαταβολές (που επί του παρόντος ανέρχεται στα 30 εκατομμύρια EUR) το οποίο ορίζεται στο άρθρο 4α του αναθεωρημένου κανονισμού για το Ταμείο Αλληλεγγύης της ΕΕ, με σκοπό την αποτελεσματική και έγκαιρη αντιμετώπιση μεγαλύτερου μέρους των ζημιών που προκαλούν οι φυσικές καταστροφές.