Η ψηφιακή χρηματοδότηση αποτελεί ένα διαρκώς εξελισσόμενο πεδίο του χρηματοπιστωτικού τομέα, το οποίο πρέπει να ρυθμιστεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο, προκειμένου να εξασφαλιστεί η διατήρηση του υγιούς και ισότιμου ανταγωνισμού εντός της εσωτερικής αγοράς της Ένωσης. Η ολοένα αυξανόμενη χρήση ψηφιακών στοιχείων του ενεργητικού (ψηφιακών νομισμάτων και συμβολικών κερμάτων), τόσο στις συναλλαγές όσο και για επενδυτικούς σκοπούς, σε συνδυασμό με την αποκεντρωμένη διαδικασία έκδοσής τους και την έλλειψη εγγύησής τους από κάποια δημόσια αρχή της Ένωσης, καθιστά αναγκαία τη διαμόρφωση ενός κανονιστικού πλαισίου που θα προστατεύει τους επενδυτές και τους καταναλωτές από τους υψηλούς κινδύνους ζημιών. Προς τον σκοπό αυτό απαιτείται η ανάπτυξη μιας ολοκληρωμένης πανευρωπαϊκής ταξινόμησης για τα κρυπτο-στοιχεία του ενεργητικού, και για τον διαχωρισμό των στοιχείων εκείνων που μπορούν να υπαχθούν στο ήδη υφιστάμενο ρυθμιστικό πλαίσιο, όπως οι «κινητές αξίες», όπως ορίζονται στην οδηγία MiFID II, από τα στοιχεία που χρήζουν ειδικής ρύθμισης, όπως τα εικονικά νομίσματα (ICO) ή οι αρχικές προσφορές ανταλλαγών (IEO). Περαιτέρω, παρίσταται αναγκαίος ο συντονισμός της Επιτροπής και των εποπτικών αρχών για την ανάπτυξη της επιχειρησιακής ετοιμότητας του χρηματοπιστωτικού τομέα, ώστε να αντιμετωπίζει μεγάλης κλίμακας περιστατικά στον κυβερνοχώρο, τα οποία μπορούν να απειλήσουν την χρηματοπιστωτική σταθερότητα.