.
Οι κοινωνικές ανισότητες στην ΕΕ σημειώνουν αύξηση, η οποία αναμένεται να οξυνθεί περαιτέρω λόγω της πανδημίας COVID-19. Η άτυπη και επισφαλής απασχόληση, η περιστασιακή απασχόληση, η πληθεργασία, καθώς και η ψευδο-αυτοαπασχόληση επιτείνουν τον ανταγωνισμό για χαμηλότερους μισθούς σε βάρος των εργαζομένων. Σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα στοιχεία της Eurostat, ήδη το 2018 9,4 % των ευρωπαίων εργαζομένων αντιμετώπιζαν κίνδυνο φτώχειας, ενώ ο στόχος της Επιτροπής για μείωση του αριθμού αυτού κατά 20 εκατομμύρια μέχρι το 2020 δεν έχει επιτευχθεί. Δεδομένου ότι το άρθρο 31 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ εγκαθιδρύει την υποχρέωση της να διασφαλίζει το δικαίωμα κάθε εργαζομένου σε συνθήκες εργασίας οι οποίες εγγυώνται την υγεία, την ασφάλεια και τον σεβασμό της αξιοπρέπειάς του, η Επιτροπή και τα κράτη μέλη πρέπει να αντιμετωπίσουν το ζήτημα στους τομείς των αρμοδιοτήτων τους με τη λήψη κατάλληλων μέτρων για την αντιμετώπιση των αυξανόμενων ανισοτήτων εντός και μεταξύ των κρατών μελών και την αύξηση της αλληλεγγύης. Παράλληλα είναι αναγκαία η ενίσχυση των συστημάτων συλλογικών διαπραγματεύσεων και η διασφάλιση της ελάχιστης κοινωνικής προστασίας και της κοινωνικής ασφάλισης για όλες τις ηλικιακές ομάδες