Άρθρο στο energypress 

Τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και οι εθνικές κυβερνήσεις έχουν αναγνωρίσει δικαίως τις δυνατότητες μείωσης των εκπομπών CO2, ωστόσο  εξακολουθούν να παραβλέπονται οι εκπομπές μεθανίου. Το μεθάνιο αποτελεί αέριο του θερμοκηπίου με εκπομπές   84 φορές μεγαλύτερη από το διοξείδιο του άνθρακα (CO2) κατά τη διάρκεια μιας εικοσαετούς περιόδου. Οι ετήσιες εκπομπές από τη βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου της ΕΕ, έχουν βραχυπρόθεσμο αντίκτυπο στο κλίμα που ισοδυναμεί με τις ετήσιες εκπομπές CO2 από 30 μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα, όπως αυτές στη Δυτική Μακεδονία, οι οποίες πλέον κλείνουν. Λόγω του υψηλού δυναμικού υπερθέρμανσης του πλανήτη, η μείωση των εκπομπών του μεθανίου θεωρείται προτεραιότητα στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής πράσινης συμφωνίας.

Προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της Ευρώπης για το 2030 όσον αφορά τη μείωση των εκπομπών σε ποσοστό τουλάχιστον 55%, σύμφωνα με την πρόταση της Κομισιόν, θα πρέπει να μειώσουμε το μεθάνιο που εκπέμπουμε κατά ένα τρίτο ως το 2030 με έτος αναφοράς το 2005.

 Για το λόγο αυτό οφείλουμε ως ΕΕ να υιοθετήσουμε  μια "ολιστική" προσέγγιση  για την αντιμετώπιση του αντικτύπου της παγκόσμιας αύξησης της θερμοκρασίας λόγω του μεθανίου.

Ως εκ τούτου, η στρατηγική της Κομισιόν  για το μεθάνιο, που γνωστοποιήθηκε στις 14 Οκτωβρίου, δίνει έμφαση  στη διεθνή συνεργασία πριν από τη ρύθμιση των εκπομπών σε τομείς όπως η ενέργεια και η γεωργία. Η στρατηγική απομακρύνεται από την επιβολή άμεσων μέτρων που υποχρεώνουν τις εταιρείες ενέργειας να εντοπίζουν και να επισκευάζουν τις διαρροές μεθανίου στη διάρκεια της αλυσίδας εφοδιασμού πετρελαίου και φυσικού αερίου. Η πλέον αποδοτική εξοικονόμηση εκπομπών μεθανίου μπορεί να επιτευχθεί στον ενεργειακό τομέα. Οι επιχειρήσεις συλλογής και εξόρυξης πετρελαίου και φυσικού αερίου,  έχουν εν γένει διάφορες επιλογές μετριασμού εκπομπών του μεθανίου που έχουν ελάχιστο ή σχεδόν μηδενικό κόστος.

Οι μεγάλες εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου οφείλουν να διαθέτουν ένα σύνολο βέλτιστων πρακτικών για τη μείωση της έντασης των εκπομπών μεθανίου. Η Shell κάλεσε τους πολιτικούς ιθύνοντες της ΕΕ να ορίσουν "ισχυρούς κανονισμούς μεθανίου" για την επισκευή διαρροών και μείωσης των εκπομπών. Εξήντα δύο μεγάλες εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου στις 23 Νοεμβρίου συμφώνησαν σε ένα νέο πλαίσιο για την παρακολούθηση, την υποβολή εκθέσεων και τη μείωση των εκπομπών μεθανίου στο πλαίσιο της εταιρικής σχέσης πετρελαίου και φυσικού αερίου 2.0. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία, η οποία είναι ευπρόσδεκτη. Πρέπει να προχωρήσουμε στην ενεργειακή μετάβαση χωρίς να υπονομεύουμε τη σημασία της ευρωπαϊκής ενεργειακής βιομηχανίας. Πρέπει να διευκολύνουμε τη βιομηχανία μας για αυτή τη μετάβαση και να της παράσχουμε κίνητρα.

Αυτό το νέο σύστημα παρακολούθησης και γνωστοποίησης εισάγει ένα εθελοντικό ολοκληρωμένο πλαίσιο αναφοράς για το μεθάνιο, το οποίο θα διευκολύνει την ακριβή παρακολούθηση και τη σύγκριση των επιδόσεων των εταιρειών.

Με τον τρόπο αυτό θα δημιουργηθεί μια νέα εποχή στην Ευρώπη ,αλλά και την Ευρώπη, ώστε να εξασφαλιστεί ότι η βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου θα αναλάβει τις πρωτοβουλίες που απαιτούνται για τους στόχους μας για το κλίμα. Η σαφής δέσμευση για τη μέτρηση, την παρακολούθηση και την αναφορά των εκπομπών μεθανίου αποτελεί ένα σημαντικό πρώτο βήμα για τη σημαντική μείωσή τους.

Ως εισηγήτρια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη στρατηγική για το μεθάνιο είμαι αποφασισμένη να στηρίξω  την πρόθεση  της Κομισιόν ώστε  να υποβάλει νομοθετική πρόταση σχετικά με την υποχρεωτική μέτρηση, την υποβολή εκθέσεων και την επαλήθευση όλων των εκπομπών μεθανίου που συνδέονται με την ενέργεια.

Για να επιτευχθούν μετρήσιμα και εμφανή αποτελέσματα, είναι σημαντικό να ενεργήσουμε σε παγκόσμιο επίπεδο και να καταστήσουμε την αναφορά και την επαλήθευση των εκπομπών μεθανίου στο επίπεδο ΟΗΕ το πρώτο βήμα. Αυτή η προσέγγιση θα μας βοηθήσει να προετοιμάσουμε το έδαφος για την έναρξη της εφαρμογής των κανονισμών σε μεταγενέστερο στάδιο. Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας, ‘’περίπου τα τρία τέταρτα των εκπομπών μεθανίου θα μπορούσαν να μειωθούν με υφιστάμενες τεχνολογίες και σχεδόν το ήμισυ θα μπορούσε να γίνει με μηδενικό κόστος ‘’.