Η παρουσία μου στην εκπομπή "Συμβαίνει στην Ευρώπη" στην ΕΡΤ1 ως Αντιπρόεδρος της Διακοινοβουλευτικής Επιτροπής Ε.Ε.-Κίνας.
Η Κίνα από μια οικονομία αντιγραφής έγινε μια οικονομία η οποία θέτει τις προδιαγραφές στη νέα τεχνολογία και τα νέα δεδομένα στον κόσμο του εμπορίου. Αυτό μας οδηγεί σε μια νέα τάξη πραγμάτων στο εμπόριο και στην καινοτομία.
Η Ε.Ε. σχεδιάζει χωρίς μέχρι τώρα να το έχει καταφέρει ένα ενιαίο μήνυμα:
Αντιμετωπίζουμε την Κίνα ως ενότητα, ως Ε.Ε., και όχι ως χώρα προς χώρα και δεν επιτρέπουμε στην Κίνα να καταλάβει στρατηγικές υποδομές. Ωστόσο ούτε τον ορισμό του όρου «στρατηγικές υποδομές» δεν έχει δώσει ακόμη το Συμβούλιο.
Το βέβαιο είναι πως με την Κίνα δεν υπάρχει αμοιβαιότητα. Ενώ οι κινεζικές επιχειρήσεις μπορούν να δραστηριοποιηθούν στο έδαφος της Ε.Ε., δεν συμβαίνει το ίδιο με τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις στο έδαφος της Κίνας, ειδικά όταν δέχονται αθέμιτο ανταγωνισμό μέσω των κρατικών ενισχύσεων που λαμβάνουν οι κινεζικές επιχειρήσεις. Σε αυτή τη βάση η Κίνα είναι στρατηγικός αντίπαλος.
Η Κίνα είναι ταυτόχρονα και στρατηγικός εταίρος σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
- Σχεδιάζει να μηδενίσει το ανθρακικό αποτύπωμα έως το 2060
- Σχεδιάζει ένα δικό της σύστημα εμπορίας εναερίων ρύπων, το οποίο μπορεί να λειτουργήσει συμπληρωματικά με το ευρωπαϊκό.
Όσο η Ε.Ε δεν καταλήγει σε μια ενιαία πολιτική για τις κινεζικές επενδύσεις, τόσο τα κράτη -μέλη θα λειτουργούν αυτόνομα, ειδικά όταν πρέπει να καλύψουν ανάγκες ,όπως η Ελλάδα με την αποκρατικοποίηση του λιμανιού του Πειραιά.