Θα ήθελα καταρχήν να ευχαριστήσω το συνάδελφο, τον κ. Pascal Arimont για την Έκθεσή του και να επιβεβαιώσω ότι μετά από μακρύ δρόμο τελικά φτάσαμε σε ένα θετικό αποτέλεσμα, παρά το γεγονός ότι θα ήταν επιθυμητό η Έκθεση αυτή να έφτανε στην αρμόδια Επιτροπή τη χρονική στιγμή που η Ελλάδα χρειαζόταν ένα θετικό σημάδι. Παρ’ όλα αυτά το αποτέλεσμα της Έκθεσης είναι ήδη καλό, αλλά θα μου επιτρέψετε να πω ότι θα επιμείνω σε κάποιες λεπτομέρειες, στις οποίες θα κανω και τροπολογίες γιατί πιστεύω ότι καμιά φορά ο διάβολος περιμένει και κρύβεται στις λεπτομέρειες.
Πρώτα απ’όλα θεωρώ σημαντική την έλλειψη ότι δεν αναφέρονται στο κείμενο της Έκθεσης οι συνθήκες υπο τις οποίες ενεργοποιήθηκε η εξαίρεση, ο Κανονισμός 2015/1839 για την Ελλάδα, ο οποίος προέβλεπε και την αύξηση της προχρηματοδότησης της τρέχουσας προγραμματικής περιόδου της πολιτικής συνοχής και την αύξηση των μεγίστων ποσοστών συνχρηματοδότησης στο 100% γα το ανώτατο όριο πληρωμών για την περίοδο 2007-2013. Είναι λοιπόν απαραίτητο να δημιουργήσουμε ένα πλαίσιο, με βάση το οποίο θα δίνουμε την εξαίρεση. Διότι μπορεί να θεωρούμε ότι με αυτό τον τρόπο δώσαμε στην Ελλάδα την ευκαιρία να μπορέσει να ολοκληρώσει έργα της προηγούμενης περιόδου και να προχωρήσει στη χειρότερη στιγμή της, όμως η κρίση είναι πάντοτε εδω. Ως εκ τούτου η Επιτροπή, το Κοινοβούλιο έχει μία τεχνογνωσία απέναντι σε αυτό το θέμα. Πρέπει λοιπόν να ξέρουμε τα δεδομένα. Και τα δεδομένα που έδωσαν στην Ελλάδα αυτή την εξαίρεση είναι:
Η Ελλάδα έχασε το 26% του ΑΕΠ της την περίοδο της κρίσης, η ανεργία εκτινάχθηκε. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία που έχει στη διάθεσή της η EUROSTAT, το Νοέμβριο του 2017, η Ελλάδα είχε ανεργία 20,9%, ενώ η ανεργία στους νέους είναι στο 43,7%. Και αυτά είναι δείκτες και στοιχεία που πρέπει να μείνουν στη συλλογική μνήμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όταν ενεργοποιεί τέτοιου είδους εξαιρέσεις.
Το δεύτερο στοιχείο αυτής της Έκθεσης αφορά στην επιμονή της ύπαρξης Δεικτών Ποιοτικού Αποτελέσματος. Για όλους μας οι Δείκτες Ποιοτικού Αποτελέσματος παραμένουν το ζητούμενο. Είναι όμως κατά τη γνώμη μου άστοχη η επιμονή να ζητήσουμε από την Ελλάδα αυτή τη στιγμή να εμφανίσει αυτή, μόνη, ως κράτος-μέλος Δείκτες Ποιοτικού Αποτελέσματος. Και είναι περισσότερο άστοχη η ενέργεια να επιμείνουμε για να δοθεί περαιτέρω και μεγαλύτερη δημοσιότητα για τα έργα που ολοκληρώθηκαν βάση της εξαίρεσης του 2015. Οι κανόνες δημοσιότητας των συγχρηματοδοτούμενων έργων, οι ταμπέλες που στήνουμε στα συγχρηματοδοτούμενα έργα είναι ίδιοι σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Δε χρειάζεται κάτι επιπλέον να κάνει η Ελλάδα σε αυτό. Το τρίτο που θα ήθελα να πω αφορά στην αποτελεσματικότητα της υπηρεσίας διαφορετικών μεταρρυθμίσεων. Εκεί θα ήθελα να αρκεστώ στο βασικό συμπέρασμα που έβγαλε η Task Force για την Ελλάδα, στο οποίο αναφέρεται ότι για να βελτιωθεί η παροχή της τεχνικής βοήθειας στην Ελλάδα χρειάζεται μεγαλύτερη έμφαση στα αποτελέσματα. Θα ήθελα εδώ, αν μου επιτρέψετε, να σημειώσω το εξής: αυτή η Έκθεση για μένα αποτελεί την ευκαιρία για την έκφραση της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης στο πνεύμα της εξαίρεσης που δόθηκε στην πατρίδα μου τον Οκτώβιο του 2015. Είμασταν εδώ όλοι όταν ζητήσαμε και υπερψηφίσαμε τη διαδικασία της άμεσης αλλαγής του Κανονισμου, όμως θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στο πώς επικοινωνούμε σε όλους τους Ευρωπαίους πολίτες το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας . Αυτή η εξαίρεση είναι η έκφραση της αλληλεγγύης, δεν είναι η ευκαιρία για την αναπαραγωγή στερεοτύπων. Είναι λοιπόν ανάγκη, μέσα από όλο το πνεύμα της Έκθεσης, αλλά και από τις λεπτομέρειές της, να επιβραβεύσουμε τις προσπάθειες του ελληνικού λαου, και να αποφύγουμε οποιαδήποτε υπόνοια ότι τα κοινοτικά κονδύλια δόθηκαν με τη μορφή ελεημοσύνης. Σας ευχαριστώ.